Het resultaat van jarenlang archiefonderzoek was een overzichtstentoonstelling van het werk van de Maastrichtse architect Alphons J.N. Boosten. De tentoonstelling werd 19 mei 2006 geopend met een eigen interpretatie van Boostens werk, vooral op kerkelijk gebied, door ir. Fred Humblé en door de overhandiging van het BONAS-boekje door stadsarchitect Ton van Mastrigt aan mevrouw M.J. Pinckaers-Boosten, de dochter van Alphons. Er was veel belangstelling voor de opening en de tentoonstelling, zowel van kenners als geïnteresseerden.

Vanuit het café van het Glaspaleis komt men via een brede trap in de expositieruimte op de eerste etage. Op de trap wordt met teksten de geschiedenis van het archief Alphons Boosten beknopt uiteengezet. Blikvanger hier is de over de trap uitstekende vitrine met pontificaal op de voorkant een citaat van Alphons Boosten waarin hij zijn visie op kunst en architectuur geeft. De vitrine, een ontwerp van Ontwerpbureau B2B, is strak vormgegeven en heeft als accenten aan Boostens vormentaal refererende elementen. Aan de buitenzijde van de vitrine wordt al duidelijk het onderscheid gemaakt tussen de verschillende thematische kabinetten, zowel door de hoogteverschillen als de verschillende gebruikte tinten. De kleuren zijn licht gehouden en enigszins afgestemd op het archiefmateriaal.

Inleidende teksten waren te vinden aan het begin van ieder kabinet en het archiefmateriaal werd verder toegelicht met bijschriften.

De lijn van de geschiedenis van het archief op de trap en het materiaal zelf in de vitrine werd verder doorgezet door middel van een baan op het raam aan het eind van de tentoonstellingsruimte. Daarop is het vervolg van het bureau Boosten na diens overlijden uitgelegd en werden de sponsors vermeld.

De tentoonstelling bestond uit verschillende facetten. De hoofdmoot werd gevormd door origineel archiefmateriaal (tekeningen, foto’s,  schriften en een maquette) dat liggend in een vitrine per typologie werd tentoongesteld. Een vijftal kabinetten gaf een overzicht van zijn opleiding en leven, zijn kerkelijk oeuvre, zijn kloosters en scholen, de woonhuizen en de fabrieken. Voor deze manier van tentoonstellen is gekozen omdat Alphons Boosten zijn archief zelf op dezelfde wijze heeft ingedeeld. Daarnaast gaven een drietal boekjes die een vaste plaats hebben gekregen met een zitje erbij, nog een aanvulling op het toch al rijke archiefmateriaal. Twee projecties op het plafond van de tentoonstellingsruimte toonden foto’s van panden van Boosten zoals die er tegenwoordig uitzien. Daarmee werd blijk gegeven van de enorme aantallen ontwerpen van de hand van Boosten, en de kwaliteit en actualiteit ervan.

De expositie werd van de belendende bibliotheekruimte gescheiden door een fotowand waarop een aantal typische Boostengebouwen en een portret waren uitgebeeld.

In het eerste kabinet van de langwerpige vitrine werd iets verteld over Boostens afkomst, zijn opleiding aan de Stadstekenschool in Maastricht, zijn dienstjaren, de vervolgopleiding en colleges van grootheden uit de Nederlandse architectuurgeschiedenis, de boomgaard in Meerssen en zijn vroegtijdig overlijden.

Veel ruimte was gereserveerd voor de kerkgebouwen. De kwantiteit van de ontwerpen en de kwaliteit van het archiefmateriaal maakten het mogelijk om hiervan veel te laten zien. Naast aandacht voor de architectuur werd ook de relatie tussen Boosten en de beeldende kunstenaars aan de hand van enkele voorbeelden belicht. Een maquette en twee ontwerpen voor roosvensters, die het Vitruvianum in bruikleen heeft mogen nemen van de H.-Familieparochie te Brunssum, vulden dit kabinet aan. 

Kloosters en scholen waren vaak sterk met elkaar verbonden complexen. Er is in de tentoonstelling dan ook voor gekozen om deze onderwerpen samen te behandelen. De verschillende ontwerpen en opdrachtgevende kloosterordes kwamen in dit kabinet aan bod.

Ook de woonhuizen zijn ruim vertegenwoordigd in het Archief Alphons Boosten. Een driedeling in woningen voor arbeiders, voor middenstanders en voor rijken heeft moeten aantonen dat Boosten in zijn ontwerpen daar wezenlijk geen onderscheid tussen maakte. Elementen die hij toepaste aan de villa’s komen ook voor bij zijn arbeiderswoningen.

Het kleinste kabinet was dat van de fabrieken. Hiervan bevat het archief het minste materiaal. Natuurlijk waren ook hier wel de belangrijkste voorbeelden vertegenwoordigd.

Meer foto's van de tentoonstelling zijn te bekijken in de fotogalerij.

• 19 mei - 14 juli 2006

• Glaspaleis, Heerlen